Ja, ik wil!
Door: Nicolien Overbeek
Blijf op de hoogte en volg Nicolien
21 December 2016 | Nederland, Nederland
(Dit is een blog uit de oude doos, die ik jaren geleden schreef na een World Servants Festival. Dit om te laten zien wat voor een impact voorlichting kan hebben op iemand, uit eigen ervaring.)
Een tijdje terug deed ik samen met wat vrienden mee aan een rollenspel over Aids, wat was georganiseerd door Tear tijdens het World Servants festival. Hier heb ik het huwelijksaanzoek van een denkbeeldige prins op het paard afgewezen, omdat hij Aids zou hebben. Zo nu en dan vreet dit nog aan me, heb ik spijt en wil ik die prins weer terug!
We hadden namelijk met 3 mensen van de groep van 20 deelnemers onveilige seks gehad, symbolisch uitgedrukt door elkaar de hand te schudden. Één iemand was besmet met het HIV virus en besmette zo bijna de helft van de groep. Wanneer je besmet was, gaf je met je middelvinger een krasje in de hand van je slaappartner. Gelukkig was ik bespaart gebleven…
Daar stonden we dan; aan de ene kant de mensen die met het HIV virus in aanraking waren gekomen en aan de andere kant de gelukkigen waar ik toebehoorde! Je kijkt dan stiekem toch wel even anders naar die mensen die met het virus in aanraking zijn gekomen. Bij de mensen die ik kende, was ik wel benieuwd hoe het nou zo ver had kunnen komen, maar voor de anderen had ik toch al meteen een vooroordeel klaar! Vergetend dat ik zelf ook zojuist drie keer onveilige seks had gehad met verschillende partners. Al is het maar een simulatiespel, je krijgt toch meteen wel een beetje een wij-zij gevoel!
“Zij” die met het HIV-virus in aanraking waren gekomen, moesten een test doen. Ook van “ons” werden sommigen aan dit vonnis onderworpen. Maar ook nu bleef ik weer onbeschadigd! Ja en dan sta je tegenover mensen die gewoon ‘echt’ het HIV-virus hebben…
En toen kwam dat moment… een denkbeeldige prins werd voor mijn ogen getoverd, trots zittend op het witte paard! Er werd mij verteld dat hij mijn hart had verovert, maar er was één probleempje: hij had AIDS. Alhoewel één probleempje, eigenlijk was er voor mij een veel groter probleem. Natuurlijk was die prins er niet echt, het was tenslotte een denkbeeldige prins. En wat nog veel lastiger was: hij werd mij voorgesteld in de vorm van een vriendin van mij. Ohw…dat gaat dus een paar stappen terug vanaf die prins:
Stap 1. Je neemt een vriendin
Stap 2. Bouw deze vriendin denkbeeldig om tot een man
Stap 3. Ze.. of ik bedoel hij, is niet zomaar een man, maar een man waar je tot op je oren verliefd op bent!
Stap 4. Ze……………………………..NEE HIJ!!!................: Hij heeft AIDS
Ok, nou zijn we dus aangekomen bij de voorgestelde situatie en wordt ik ten huwelijk gevraagd, maarja zo nu en dan blijf ik toch bij die eerste paar stappen hangen. Wil ik met haar trouwen? Eh..met hem? Toch lastig hoor, ik bedoel het is een leuke vriendin, maar om haar om te bouwen tot de man van mijn dromen is toch best lastig! Heeft hij ook nog eens AIDS? Nou dat is vast de man van mijn dromen niet!
Dus op dat mooie moment, waarop die denkbeeldige prins voor mijn ogen werd getoverd en mij een huwelijksaanzoek deed…… Wees ik hem bot af! “Nee!”, was mijn antwoord. Ik wil niet met ha..ehm hem trouwen! Met als argument dat het anders zou zijn wanneer hij een andere ziekte had, maar dat het met een besmettelijke ziekte toch geen kans zou krijgen. Dit zou niet alleen mij, maar ook invloed hebben op mijn kinderen…
Wat een bagger argument! Ik weet helemaal niet of ik wel kinderen wil aangezien ik vind dat er nog zoveel kinderen op de wereld zijn die wel liefde en aandacht kunnen gebruiken! ! Een kind adopteren of pleegkinderen in huis nemen, zou dus gerust een optie zijn! In mijn hoofd zat ik ook met een heel ander argument; wanneer diegene AIDS heeft, dan is hij vast heel anders dan ik en past hij niet bij me. Dan heeft hij vast behoorlijk wat rondgeslapen en ik wil niet iemand die het met Jans en allevrouw doet. ..
Maar daar gaat het natuurlijk mis, want ik verander gewoon het hele beeld dat me geschetst is. Het is wel de prins op mijn dromen en ik ken hem al wel! Waar is opeens die liefde voor deze droomprins gebleven?
Nu enkele weken later, het hele ombouwproces van mijn vriendin tot mijn droomprins achterwege gelaten met enkel een denkbeeldige droomprins voor mijn ogen, zit ik op hem te wachten..
Het spijt me droomprins! Als ik van je hield voordat je AIDS had, dan zal ik nu nog steeds van je houden! Vergeef me! Kom terug! Ik zal niet eisen dat je voor me knielt, maar vraag me gewoon simpelweg nog eenmaal die vraag.
“Ja” zal mijn antwoord zijn, “Ja, ik wil!”
Een tijdje terug deed ik samen met wat vrienden mee aan een rollenspel over Aids, wat was georganiseerd door Tear tijdens het World Servants festival. Hier heb ik het huwelijksaanzoek van een denkbeeldige prins op het paard afgewezen, omdat hij Aids zou hebben. Zo nu en dan vreet dit nog aan me, heb ik spijt en wil ik die prins weer terug!
We hadden namelijk met 3 mensen van de groep van 20 deelnemers onveilige seks gehad, symbolisch uitgedrukt door elkaar de hand te schudden. Één iemand was besmet met het HIV virus en besmette zo bijna de helft van de groep. Wanneer je besmet was, gaf je met je middelvinger een krasje in de hand van je slaappartner. Gelukkig was ik bespaart gebleven…
Daar stonden we dan; aan de ene kant de mensen die met het HIV virus in aanraking waren gekomen en aan de andere kant de gelukkigen waar ik toebehoorde! Je kijkt dan stiekem toch wel even anders naar die mensen die met het virus in aanraking zijn gekomen. Bij de mensen die ik kende, was ik wel benieuwd hoe het nou zo ver had kunnen komen, maar voor de anderen had ik toch al meteen een vooroordeel klaar! Vergetend dat ik zelf ook zojuist drie keer onveilige seks had gehad met verschillende partners. Al is het maar een simulatiespel, je krijgt toch meteen wel een beetje een wij-zij gevoel!
“Zij” die met het HIV-virus in aanraking waren gekomen, moesten een test doen. Ook van “ons” werden sommigen aan dit vonnis onderworpen. Maar ook nu bleef ik weer onbeschadigd! Ja en dan sta je tegenover mensen die gewoon ‘echt’ het HIV-virus hebben…
En toen kwam dat moment… een denkbeeldige prins werd voor mijn ogen getoverd, trots zittend op het witte paard! Er werd mij verteld dat hij mijn hart had verovert, maar er was één probleempje: hij had AIDS. Alhoewel één probleempje, eigenlijk was er voor mij een veel groter probleem. Natuurlijk was die prins er niet echt, het was tenslotte een denkbeeldige prins. En wat nog veel lastiger was: hij werd mij voorgesteld in de vorm van een vriendin van mij. Ohw…dat gaat dus een paar stappen terug vanaf die prins:
Stap 1. Je neemt een vriendin
Stap 2. Bouw deze vriendin denkbeeldig om tot een man
Stap 3. Ze.. of ik bedoel hij, is niet zomaar een man, maar een man waar je tot op je oren verliefd op bent!
Stap 4. Ze……………………………..NEE HIJ!!!................: Hij heeft AIDS
Ok, nou zijn we dus aangekomen bij de voorgestelde situatie en wordt ik ten huwelijk gevraagd, maarja zo nu en dan blijf ik toch bij die eerste paar stappen hangen. Wil ik met haar trouwen? Eh..met hem? Toch lastig hoor, ik bedoel het is een leuke vriendin, maar om haar om te bouwen tot de man van mijn dromen is toch best lastig! Heeft hij ook nog eens AIDS? Nou dat is vast de man van mijn dromen niet!
Dus op dat mooie moment, waarop die denkbeeldige prins voor mijn ogen werd getoverd en mij een huwelijksaanzoek deed…… Wees ik hem bot af! “Nee!”, was mijn antwoord. Ik wil niet met ha..ehm hem trouwen! Met als argument dat het anders zou zijn wanneer hij een andere ziekte had, maar dat het met een besmettelijke ziekte toch geen kans zou krijgen. Dit zou niet alleen mij, maar ook invloed hebben op mijn kinderen…
Wat een bagger argument! Ik weet helemaal niet of ik wel kinderen wil aangezien ik vind dat er nog zoveel kinderen op de wereld zijn die wel liefde en aandacht kunnen gebruiken! ! Een kind adopteren of pleegkinderen in huis nemen, zou dus gerust een optie zijn! In mijn hoofd zat ik ook met een heel ander argument; wanneer diegene AIDS heeft, dan is hij vast heel anders dan ik en past hij niet bij me. Dan heeft hij vast behoorlijk wat rondgeslapen en ik wil niet iemand die het met Jans en allevrouw doet. ..
Maar daar gaat het natuurlijk mis, want ik verander gewoon het hele beeld dat me geschetst is. Het is wel de prins op mijn dromen en ik ken hem al wel! Waar is opeens die liefde voor deze droomprins gebleven?
Nu enkele weken later, het hele ombouwproces van mijn vriendin tot mijn droomprins achterwege gelaten met enkel een denkbeeldige droomprins voor mijn ogen, zit ik op hem te wachten..
Het spijt me droomprins! Als ik van je hield voordat je AIDS had, dan zal ik nu nog steeds van je houden! Vergeef me! Kom terug! Ik zal niet eisen dat je voor me knielt, maar vraag me gewoon simpelweg nog eenmaal die vraag.
“Ja” zal mijn antwoord zijn, “Ja, ik wil!”
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
